លូកា ១២
ការព្រមានអំពីពុតត្បុតខាងជំនឿ
១២ពេលបណ្តាជន រាប់ពាន់ នាក់បានប្រជុំគ្នា ស្ទើរតែជាន់គ្នា ព្រះអង្គចាប់ផ្ដើមមានបន្ទូលទៅពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គជាមុនថា៖ «ចូរប្រុងប្រយ័ត្ន នឹងមេនំប៉័ងរបស់ពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ី ដែលជាសេចក្ដីពុតត្បុតរបស់ពួកគេ ២គ្មានការលាក់កំបាំងណា ដែលមិនបានបើកសំដែងឲ្យឃើញនោះឡើយ ហើយក៏ គ្មាន អាថ៌កំបាំង អ្វីដែលមិនបានឲ្យគេដឹងដែរ។ ៣ដូច្នេះអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នា បាននិយាយក្នុងទីងងឹត នឹងត្រូវគេឮនៅទីភ្លឺ ហើយអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានខ្សឹបនៅក្នុងបន្ទប់ស្ងាត់ នឹងត្រូវប្រកាសនៅលើដំបូលផ្ទះ។
ចូរកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់
៤សម្លាញ់របស់ខ្ញុំអើយ! ខ្ញុំបា្រប់អ្នករាល់គ្នាថា ចូរកុំខ្លាចអ្នកដែលសម្លាប់បានតែរូបកាយ ហើយក្រោយពីនោះមកមិនអាចធ្វើអ្វីកើតទៀត ៥ប៉ុន្ដែខ្ញុំនឹងបង្ហាញដល់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាដែលអ្នករាល់គ្នាគួរខ្លាច គឺត្រូវខ្លាចព្រះមួយអង្គដែលមានសិទ្ធិអំណាចសម្លាប់ និងក្រោយមក បោះចូលទៅក្នុងស្ថាននរក មែនហើយ ខ្ញុំបា្រប់អ្នករាល់គ្នាថា ចូរខ្លាចព្រះមួយអង្គនេះចុះ! ៦តើចាបប្រាំមិនមែនថ្លៃពីរសេនទេឬ? ប៉ុន្ដែគ្មានចាបណាមួយ ដែលព្រះជាម្ចាស់មើលរំលងឡើយ ៧ហើយសូម្បីតែសក់ក្បាលរបស់អ្នករាល់គ្នា ក៏ព្រះអង្គដឹងចំនួនទាំងអស់ដែរ ដូច្នេះចូរកុំខ្លាចអី ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមានតម្លៃលើសចាបទៅទៀត។ ៨ខ្ញុំបា្រប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាក៏ដោយ ដែលទទួលស្គាល់ខ្ញុំនៅចំពោះមុខមនុស្ស កូនមនុស្ស នឹងទទួលស្គាល់អ្នកនោះវិញនៅចំពោះមុខ ពួកទេវតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ ៩ហើយអ្នកណាដែលបដិសេធខ្ញុំនៅមុខមនុស្ស អ្នកនោះនឹងត្រូវបដិសេធវិញ នៅចំពោះមុខពួកទេវតារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ១០អ្នកណាដែលពោលពាក្យទាស់នឹងកូនមនុស្ស នោះអាចលើកលែងទោសឲ្យបាន តែអ្នកណាប្រមាថព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះមិនអាចលើកលែងទោសឲ្យបានទេ។ ១១ពេលពួកគេនាំអ្នករាល់គ្នាទៅក្នុងសាលាប្រជុំនៅចំពោះមុខពួកអ្នកគ្រប់គ្រង និងពួកអាជ្ញាធរ ចូរកុំព្រួយបារម្ភថា ត្រូវឆ្លើយយ៉ាងដូចម្ដេច ឬនិយាយអ្វីឡើយ ១២ពីព្រោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នានៅពេលនោះអំពីអ្វីដែលត្រូវនិយាយ»។
រឿងអ្នកមានដ៏សែនល្ងង់
១៣មានមនុស្សម្នាក់ ពីក្នុងចំណោម បណ្តាជន បានទូលទៅព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ សូមលោកប្រាប់បង ប្រុសរបស់ខ្ញុំ ឲ្យចែកមរតកដល់ខ្ញុំផង» ១៤ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូល ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកអើយ! តើអ្នកណាតែងតាំងខ្ញុំឲ្យធ្វើជាចៅក្រម ឬជាអាជ្ញាកណ្ដាលរបស់ពួកអ្នក?»១៥រួចព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចូរយកចិត្ដទុកដាក់ ហើយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះ សេចក្ដីលោភលន់ទាំងអស់ ព្រោះជីវិតរបស់មនុស្សមិនស្ថិតលើការ មានទ្រព្យសម្បត្ដិដ៏ហូរហៀររបស់ខ្លួនទេ»។ ១៦ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលជារឿងប្រៀបប្រដូចមួយទៅពួកគេថា៖ «បុរសអ្នកមានម្នាក់ មានចម្ការមួយដែលឲ្យផលយ៉ាងច្រើន ១៧ហើយគាត់បានគិតក្នុងចិត្ដថា តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេច ព្រោះខ្ញុំគ្មានកន្លែងទុកផលរបស់ខ្ញុំ? ១៨រួចគាត់និយាយថា ខ្ញុំនឹងធ្វើបែបនេះ គឺខ្ញុំនឹងរុះជង្រុកខ្ញុំចោល ហើយសង់មួយទៀតធំជាងនេះ ខ្ញុំនឹងទុកផលស្រូវ និងរបស់ទ្រព្យទាំងអស់របស់ខ្ញុំនៅទីនោះ ១៩រួចខ្ញុំនឹងបា្រប់ជីវិតរបស់ខ្ញុំថា ឱ ជីវិតអើយ! ឯងមានរបស់ទ្រព្យជាច្រើនទុកសម្រាប់រយៈពេលច្រើនឆ្នាំ ចូរសម្រាក ស៊ីផឹក ហើយសប្បាយរីករាយចុះ។ ២០ប៉ុន្ដែព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅគាត់ថា មនុស្សល្ងង់! នៅយប់នេះយើងដកយកជីវិតរបស់អ្នក ចេញពីអ្នកហើយ ដូច្នេះតើអ្វីៗដែលអ្នកបានបម្រុងទុកនឹងត្រលប់ជារបស់អ្នកណា? ២១អ្នកណាសន្សំរបស់ទ្រព្យទុក សម្រាប់តែខ្លួនឯង ប៉ុន្ដែមិនមានខាងឯព្រះជាម្ចាស់ ក៏ដូច្នោះដែរ»។
ព្រះយេស៊ូបង្រៀនកុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយ
២២បន្ទាប់មក ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គថា៖ «ដូច្នេះខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយនឹងជីវិតថា ត្រូវបរិភោគអ្វី ឬរូបកាយត្រូវស្លៀកពាក់អ្វីឡើយ ២៣ដ្បិតជីវិតវិសេសជាងអាហារ ឯរូបកាយក៏វិសេសជាងសម្លៀកបំពាក់ដែរ។ ២៤ចូរពិចារណាពីសត្វក្អែក ពួកវាមិនបានសាបព្រោះ ឬ ច្រូតកាត់ ហើយក៏គ្មានឃ្លាំង ឬជង្រុកដែរ ប៉ុន្ដែព្រះជាម្ចាស់ចិញ្ចឹមពួកវា ឯអ្នករាល់គ្នាវិញ មានតម្លៃខ្លាំងណាស់លើសពួកវាទៅទៀត ២៥ហើយក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា តើអ្នកដែលខ្វល់ខ្វាយអាចបន្ថែមកំពស់របស់ខ្លួនបានមួយហត្ថដែរឬទេ? ២៦ដូច្នេះបើរឿងតូចតាចបំផុត អ្នករាល់គ្នាគ្មានសមត្ថភាពផង ចុះហេតុអ្វីបានជា អ្នករាល់គ្នាខ្វល់ខ្វាយពីរឿងផ្សេងទៀត? ២៧ចូរពិចារណាពីផ្កាព្រៃ តើពួកវាដុះឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ពួកវាមិនធ្វើការ ឬត្បាញរវៃអ្វីឡើយ ប៉ុន្ដែខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា សូម្បីតែស្តេចសាឡូម៉ូនដែលមានសិរីរុងរឿងគ្រប់យ៉ាង ក៏ស្លៀកពាក់មិនបានស្អាត ដូចជាផ្កាមួយទងក្នុងចំណោមផ្កាទាំងនេះផង ២៨បើព្រះជាម្ចាស់តុបតែងស្មៅ នៅតាមវាលដែលដុះនៅថ្ងៃនេះ ហើយថ្ងៃស្អែកត្រូវបោះទៅក្នុងឡភ្លើងយ៉ាងនោះទៅហើយ ឱ មនុស្សមានជំនឿតិចអើយ! តើព្រះអង្គ មិនធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាវិសេសខ្លាំងជាងនោះទេឬ? ២៩ដូច្នេះចូរអ្នករាល់គ្នាកុំស្វែងរកតែអ្វីដែលបរិភោគបាន និងផឹកបាន ហើយចូរកុំខ្វល់ខ្វាយឲ្យសោះ ៣០ដ្បិតសាសន៍ដទៃ នៅលោកិយនេះស្វែងរករបស់ទាំងនេះ ប៉ុន្ដែព្រះវរបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាជ្រាបហើយថា អ្នករាល់គ្នាត្រូវការរបស់ទាំងនេះ ៣១ប៉ុន្ដែចូរស្វែងរកនគររបស់ព្រះអង្គចុះ នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងបំពេញ សេចក្ដីត្រូវការទាំងឡាយរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ៣២ចូរកុំខ្លាចអីក្រុមដ៏តូចអើយ! ដ្បិតព្រះវរបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ពេញចិត្ដប្រគល់នគរនោះឲ្យអ្នករាល់គ្នាហើយ។ ៣៣ចូរលក់ទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយចែកទានចុះ ចូរធ្វើថង់ប្រាក់ដែលមិនចេះចាស់សម្រាប់ខ្លួន ជាទ្រព្យសម្បត្ដិមិនចេះអស់នៅស្ថានសួគ៌ ជាកន្លែងដែលគ្មានចោរចូលមកជិត ឬកណ្ដៀរស៊ីបំផ្លាញទេ ៣៤ដ្បិតទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នករាល់គ្នានៅកន្លែងណា ចិត្ដរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏នៅកន្លែងនោះដែរ។
ចូរប្រុងប្រៀបខ្លួនជាស្រេច
៣៥ចូរនៅប្រុងប្រៀបខ្លួន ហើយឲ្យ ចង្កៀងរបស់អ្នករាល់គ្នាឆេះជានិច្ច ៣៦គឺអ្នករាល់គ្នាគួរបែបដូចជា ពួកមនុស្សកំពុងរង់ចាំ ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនត្រលប់មកពីពិធីមង្គលការវិញ ដើម្បីនៅពេលណាគាត់មកដល់ ហើយគោះទ្វារ នោះពួកគេអាចបើកជូនគាត់បានភ្លាម។ ៣៧បាវបម្រើទាំងនោះ មានពរហើយ នៅពេលដែល ចៅហ្វាយត្រលប់មកវិញហើយឃើញពួកគេកំពុងរង់ចាំ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា គាត់នឹងរៀបចំខ្លួនដោយឲ្យពួកគេអង្គុយនៅតុ ហើយគាត់ក៏មកក្បែរបម្រើពួកគេវិញ ៣៨បើគាត់មកដល់ នៅពេលកណ្ដាលអធ្រាត្រ ឬទៀបភ្លឺ ហើយគាត់ឃើញដូច្នេះ គឺអ្នកទាំងនោះមានពរហើយ។ ៣៩ប៉ុន្ដែចូរអ្នករាល់គ្នាដឹងការនេះថា ប្រសិនបើម្ចាស់ផ្ទះបានដឹងថា ចោរមកនៅម៉ោងណា នោះគាត់មុខជាមិនបណ្ដោយឲ្យវាគាស់ផ្ទះរបស់គាត់បានឡើយ។ ៤០ដូច្នេះ ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រុងប្រៀបយ៉ាងដូច្នេះដែរ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាស្មានមិនត្រូវទេថា កូនមនុស្សមកនៅពេលណា»។
ព្រះយេស៊ូបង្រៀនអំពីរង្វាន់និងទណ្ឌកម្ម
៤១លោកពេត្រុសទូលសួរថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើព្រះអង្គមានបន្ទូលជារឿងប្រៀបប្រដូច នេះសម្រាប់យើង ឬក៏សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដែរ?» ៤២ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលតបថា៖ «ដូច្នេះតើអ្នកណាជាមេការដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយឆ្លាត ដែលចៅហ្វាយតែងតាំងឲ្យមើលខុសត្រូវលើពួកបាវបម្រើរបស់គាត់ដើម្បីចែកអាហារឲ្យតាមពេលវេលា? ៤៣មានពរហើយ បាវបម្រើណាដែលចៅហ្វាយមកដល់ ហើយឃើញកំពុងធ្វើដូច្នេះ។ ៤៤ខ្ញុំបា្រប់អ្នករាល់គ្នាជាបា្រកដថា គាត់នឹងតែងតាំងអ្នកនោះ ឲ្យមើលខុសត្រូវទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ទាំងអស់ ៤៥ប៉ុន្ដែប្រសិនបើបាវបម្រើនោះ គិតនៅក្នុងចិត្ដថា ចៅហ្វាយរបស់អញក្រមកដល់ណាស់ នោះគាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមវាយបាវបម្រើប្រុសស្រីឯទៀតៗ ព្រមទាំងស៊ីផឹកទាល់តែស្រវឹង ៤៦ចៅហ្វាយរបស់គាត់នឹងមកវិញ នៅថ្ងៃមួយដែលគាត់ស្មានមិនដល់ និងនៅម៉ោងដែលគាត់មិនដឹងទាល់តែសោះ ចៅហ្វាយនឹងកាត់គាត់ជាកង់ៗ រួចដាក់គាត់រួមជាមួយនឹងពួកអ្នកមិនជឿ។ ៤៧ដូច្នេះបាវបម្រើណាដែលដឹងបំណងរបស់ចៅហ្វាយ ប៉ុន្ដែមិនប្រុងប្រៀបខ្លួនជាស្រេច ឬមិនធ្វើតាមបំណងចៅហ្វាយ នោះនឹងត្រូវវាយច្រើនរំពាត់។ ៤៨អ្នកណាដែលមិនដឹង ហើយបានធ្វើអ្វីមួយ សមនឹងត្រូវរំពាត់ នោះនឹងត្រូវវាយតិចតួចទេ ដ្បិតអ្នកណាដែលគេឲ្យច្រើន នោះគេនឹងទារច្រើនពីអ្នកនោះវិញ ឯអ្នកណាដែលគេមានទំនុកចិត្ដច្រើននោះ គេនឹងសុំពីអ្នកនោះរឹតតែច្រើនដែរ។
ព្រះយេស៊ូធ្វើឲ្យបែកបាក់
៤៩ខ្ញុំមក ដើម្បីនាំភ្លើងមកផែនដីនេះ ហើយខ្ញុំចង់បានណាស់ បើភ្លើងនោះបានដុតឆេះរួចហើយ ៥០រីឯខ្ញុំវិញ មានពិធីជ្រមុជមួយដែលខ្ញុំត្រូវទទួល ហើយខ្ញុំត្រូវទទួលការឈឺចាប់បំផុត លុះត្រាតែពិធីនោះបានសម្រេច ៥១តើអ្នករាល់គ្នាគិតថា ខ្ញុំមកដើម្បីនាំយកសេចក្ដីសុខសាន្ដដល់ផែនដីឬ? ទេ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គឺជាការបាក់បែកវិញ ៥២ដ្បិតចាប់ពីពេលនេះតទៅ គ្រួសារមួយដែលមានគ្នាប្រាំនាក់ នឹងបាក់បែកគ្នា គឺបីនាក់ទាស់នឹងពីរនាក់ ឬពីរនាក់ទាស់នឹងបីនាក់ ៥៣ឪពុក នឹងត្រូវបែកបាក់ទាស់ជាមួយកូនប្រុស កូនប្រុសទាស់ជាមួយឪពុក ហើយម្ដាយទាស់ជាមួយកូនស្រី កូនស្រីទាស់ជាមួយម្ដាយ ឯម្ដាយក្មេកទាស់ជាមួយកូនប្រសារស្រី កូនប្រសារស្រីទាស់ជាមួយម្ដាយក្មេក» ៥៤រួចព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលទៅបណ្តាជនដែរថា៖ «ពេលណាអ្នករាល់គ្នា ឃើញពពកពូនឡើងនៅទិសខាងលិច អ្នករាល់គ្នាក៏និយាយភ្លាមថា ជិតភ្លៀងហើយ នោះក៏កើតឡើងដូច្នោះមែន ៥៥ហើយពេលណាមានខ្យល់ទិសខាងត្បូងបក់មក អ្នករាល់គ្នានិយាយថា អាកាសធាតុនឹងប្រែជាក្ដៅ នោះក៏កើតមានមែន។ ៥៦មនុស្សមានពុតអើយ! អ្នករាល់គ្នាចេះសំគាល់សណ្ឋានរបស់ផ្ទៃមេឃ និងផែនដី ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នករាល់គ្នា មិនចេះសំគាល់សម័យនេះដូច្នេះ? ៥៧តើហេតុអ្វីក៏អ្នករាល់គ្នាមិនវិនិច្ឆ័យខ្លួនឯងផង ពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ? ៥៨ដ្បិតនៅពេលអ្នកនៅតាមផ្លូវជាមួយគូវិវាទរបស់អ្នកទៅជួបអាជ្ញាធរ ចូរខំប្រឹងដោះស្រាយជាមួយគាត់ នៅតាមផ្លូវចុះ ក្រែងលោគេអូសអ្នក ទៅឲ្យចៅក្រម ចៅក្រមប្រគល់អ្នក ទៅឲ្យនគរបាល ហើយនគរបាល ក៏បោះអ្នកទៅក្នុងគុក។ ៥៩ខ្ញុំបា្រប់អ្នកថា អ្នកចេញពីទីនោះមិនបានឡើយ លុះត្រាតែសងគេដោយឥតខ្វះមួយឡិបតា»។