រ៉ូម ៣
ព្រះជាម្ចាស់នៅតែស្មោះត្រង់
៣ដូច្នេះ តើជនជាតិយូដាមាន អ្វីប្រសើរលើសគេ ហើយការកាត់ស្បែក មានប្រយោជន៍អ្វីដែរ? ២ប្រសើរច្រើនក្នុងគ្រប់ជំពូក គឺមុនដំបូងព្រះជាម្ចាស់ បានផ្ទុកផ្ដាក់ព្រះបន្ទូលដល់ពួកគេ។
៣ចុះបើមានអ្នកខ្លះ ក្នុងចំណោមពួកគេមិនជឿ តើយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ? តើភាពគ្មានជំនឿរបស់ពួកគេនឹងបំផ្លាញភាពស្មោះត្រង់ របស់ព្រះជាម្ចាស់ឬ?៤មិនមែនដូច្នោះទេ! ព្រះជាម្ចាស់នៅតែពិតត្រង់ ទោះបីជាមនុស្សគ្រប់គ្នា ជាអ្នកកុហកក្ដី ដូចមានសេចក្ដីចែងទុកថា៖ «ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គបានរាប់ជាសុចរិត នៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ ហើយមានជ័យជម្នះ នៅពេលគេជំនុំជម្រះព្រះអង្គ»។
៥បើសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់យើងបង្ហាញឲ្យឃើញ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ តើយើងនឹងនិយាយយ៉ាងដូចម្តេច? តើព្រះជាម្ចាស់ទុច្ចរិតដែរឬ នៅពេលព្រះអង្គដាក់ទោសយើង (គឺខ្ញុំនិយាយតាមបែបមនុស្សទេ)? ៦មិនមែនដូច្នោះទេ! បើព្រះជាម្ចាស់ទុច្ចរិតមែន តើព្រះអង្គនឹងជំនុំជម្រះពិភពលោកយ៉ាងដូចម្តេច? ៧ម្យ៉ាងទៀតបើសេចក្ដីកុហករបស់ខ្ញុំ ធ្វើឲ្យសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចម្រើនឡើង ដើម្បីតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គវិញ តើហេតុអ្វី ខ្ញុំនៅតែជាប់ជំនុំជម្រះទុកជាមនុស្សបាបដូច្នេះ? ៨ហើយហេតុអ្វីយើងមិននិយាយថា ចូរយើងធ្វើការអាក្រក់ ដើម្បីឲ្យការល្អកើតចេញមក? ដូចជាមនុស្សមួយចំនួន បាននិយាយបង្ខូចយើងថា យើងនិយាយដូច្នេះ។ អ្នកទាំងនោះដែលនិយាយដូច្នេះ សមតែទទួលការជំនុំជម្រះ!
មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែមានបាប
៩បើដូច្នេះ តើយើងល្អជាងគេឬ? មិនមែនដូច្នោះទេ ដ្បិតយើងបានបញ្ជាក់ពីមុនហើយថា ទោះជាជនជាតិយូដាក្ដី ជនជាតិក្រេកក្ដី សុទ្ធតែស្ថិតនៅក្រោមបាបទាំងអស់គ្នា ១០ដូចមានសេចក្ដីចែងទុកថា៖ «គ្មានមនុស្សណាសុចរិតឡើយ សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានដែរ ១១គ្មានមនុស្សណាម្នាក់យល់ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ឡើយ ១២មនុស្សគ្រប់គ្នាបានវង្វេង ហើយត្រលប់ជាឥតបានការទាំងអស់គ្នា គ្មានអ្នកណាម្នាក់ធ្វើល្អឡើយ សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានដែរ ១៣បំពង់កគេជាផ្នូរចំហ គេប្រើអណ្តាតបោកបញ្ឆោត ហើយបបូរមាត់របស់គេបង្កប់ដោយពិសពស់វែក ១៤មាត់របស់គេពេញដោយបណ្តាសារ និងសេចក្ដីជូរចត់ ១៥ជើងរបស់គេរហ័សនឹងបង្ហូរឈាម ១៦ហើយផ្លូវរបស់គេមានតែសេចក្ដីវិនាស និងសេចក្ដីវេទនា ១៧ហើយគេមិនស្គាល់ផ្លូវនៃសេចក្ដីសុខសាន្តទេ ១៨នៅចំពោះភ្នែករបស់ពួកគេ គ្មានការកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់សោះ»។
១៩យើងដឹងថា សេចក្ដីទាំងឡាយដែលចែងទុកក្នុងគម្ពីរវិន័យ សម្រាប់តែអស់អ្នកនៅក្រោមគម្ពីរវិន័យ ដើម្បីបិទមាត់មនុស្សទាំងអស់ ហើយឲ្យពិភពលោកទាំងមូល ស្ថិតនៅក្រោមការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ២០ដូច្នេះ គ្មានមនុស្សណាអាចរាប់ជាសុចរិតនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់បាន ដោយសារការប្រព្រឹត្ដិតាមគម្ពីរវិន័យឡើយ ដ្បិតដោយសារគម្ពីរវិន័យ យើងស្គាល់បាបកាន់តែច្បាស់។
សុចរិតដោយសារជំនឿ
២១ប៉ុន្ដែ ឥឡូវនេះ ក្រៅពីគម្ពីរវិន័យ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានសំដែងឲ្យឃើញហើយ ដោយមានគម្ពីរវិន័យ និងពួកអ្នកនាំព្រះបន្ទូលធ្វើបន្ទាល់ទៀតផង ២២គឺជាសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលមានដោយសារជំនឿលើព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ហើយសម្រាប់អស់អ្នកដែលជឿ ដោយមិនខុសប្លែកគ្នាឡើយ។
២៣មនុស្សទាំងអស់ បានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់ សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ២៤ប៉ុន្ដែ ត្រូវបានរាប់ជាសុចរិតដោយឥតគិតថ្លៃឡើយដោយសារព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈការប្រោសលោះ ដែលនៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ២៥គឺព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់ព្រះយេស៊ូ ទុកជាយញ្ញបូជាប្រោសលោះដោយសារឈាមរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈជំនឿដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់មិនបានដាក់ទោសបាប ដែលមនុស្សបានប្រព្រឹត្ដកាលពីមុនទេ ២៦ដោយសារសេចក្ដីអត់ធ្មត់របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គ នៅគ្រានេះ ដូច្នេះ ព្រះអង្គផ្ទាល់សុចរិត ព្រមទាំងរាប់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូ ជាសុចរិតដែរ។
២៧ដូច្នេះហើយ តើយើងមានអ្វីអួតអាង? គ្មានទេ! ចុះសំអាងលើគោលការណ៍អ្វី? គោលការណ៍នៃការប្រព្រឹត្ដិឬ? ទេ មិនមែនទេ គឺសំអាងលើក្រឹត្យក្រមនៃជំនឿវិញ! ២៨ដ្បិតយើងយល់ឃើញថា មនុស្សម្នាក់ត្រូវបានរាប់ជាសុចរិតដោយសារជំនឿ មិនមែនដោយសារការប្រព្រឹត្តិ តាមគម្ពីរវិន័យទេ។
២៩តើព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ជនជាតិយូដាប៉ុណ្ណោះឬ? តើមិនមែនជាព្រះរបស់សាសន៍ដទៃដែរទេឬ? មែនហើយ ព្រះអង្គជាព្រះរបស់សាសន៍ដទៃដែរ ៣០ព្រោះមានព្រះជាម្ចាស់តែមួយអង្គទេ ព្រះអង្គនឹងរាប់អ្នកកាត់ស្បែក និង អ្នកមិនកាត់ស្បែកជាសុចរិតដោយ សារជំនឿ។ ៣១ដូច្នេះ តើយើងនឹងទុកគម្ពីរវិន័យជាឥតប្រយោជន៍ ដោយព្រោះជំនឿឬ? មិនមែនដូច្នោះទេ! ផ្ទុយទៅវិញ យើងលើកស្ទួយគម្ពីរវិន័យ។