KCB - រ៉ូម ៨


រ៉ូម ៨

ជីវិតនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

ដូច្នេះ ឥឡូវនេះ​ អស់​អ្នក​នៅ​ ក្នុង​ព្រះ​គ្រិស្ដ​យេស៊ូ ​គ្មាន​ទោស​ទៀត​ឡើយ​ ដ្បិត​គោលការណ៍​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ជីវិត​ ក្នុង​ព្រះ​គ្រិស្ដ​យេស៊ូបាន​ដោះ​ខ្ញុំ​​ ឲ្យ​រួច​ពី​គោលការណ៍​​របស់​បាប និងគោលការណ៍​របស់​សេចក្ដី​ស្លាប់​ ព្រោះ​អ្វី​ដែល​គម្ពីរ​វិន័យ​​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន ​ដោយសារ​ភាព​ទន់ខ្សោយ​ខាង​សាច់​ឈាម នោះ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​រួច​ហើយ គឺ​បាន​ចាត់​ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ព្រះអង្គ​ ឲ្យ​មក​ដោយ​មាន​លក្ខណៈ​ដូចជា​សាច់​ឈាម​​ដែល​​មាន​បាប ហើយ​ព្រះអង្គ​បាន​ដាក់​ទោស​បាប ​ដែល​​មាន​នៅ​ក្នុង​សាច់​ឈាម​នោះ​ ​ដើម្បី​ឲ្យ​បញ្ញត្ដិ​​​​របស់​ក្រឹត្យវិន័យបាន​សម្រេច​នៅ​ក្នុង​យើង​ ដែល​មិន​បាន​រស់នៅតាម​សាច់​ឈាម​ ហើយ​រស់នៅតាម​ព្រះ​វិញ្ញាណ។​

ដ្បិត​អ្នក​ណា​រស់នៅ​តាម​សាច់​ឈាម អ្នកនោះ​គិត​តែ​​អំពីខាង​សាច់​ឈាម​ទេ​ ឯ​​អ្នក​ណា​រស់នៅ​តាម​ព្រះ​វិញ្ញាណ អ្នកនោះ ​ក៏​គិត​តែ​​អំពីខាង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ដែរ​ ព្រោះ​គំនិត​ខាង​សាច់​ឈាម ​នាំទៅរក​សេចក្ដី​ស្លាប់ ឯ​គំនិត​ខាង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នាំទៅរក​ជីវិត និង​​សេចក្ដី​សុខសាន្ត។ ដ្បិត​គំនិត​ខាង​សាច់​ឈាម ​​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះជាម្ចាស់​ ព្រោះ​មិន​ចុះចូល​ជាមួយ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ គឺ​មិន​អាច​ចុះចូល​បាន​ផង។​​ ឯ​អស់​​អ្នក​នៅ​ខាង​សាច់​ឈាម​​ ក៏​មិន​អាច​ឲ្យគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់​​​​បាន​ដែរ។

អ្នករាល់គ្នា​ មិន​នៅ​ខាង​សាច់ឈាម​ទេ​ គឺ​នៅ​ខាង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​វិញ ពី​ព្រោះ​​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់‍គង់​នៅ​ក្នុង​អ្នករាល់គ្នា ផ្ទុយទៅវិញ ​អ្នក​ណា​គ្មាន​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ អ្នកនោះ​មិន​មែន​ជា​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ​ទេ​ ១០ហើយ​បើ​ព្រះគ្រិស្ដ​ គង់​នៅ​ក្នុង​អ្នករាល់គ្នា ទោះជា​រូបកាយ ​របស់​អ្នករាល់គ្នា​ស្លាប់​ដោយសារ​បាប​ក៏ដោយ ក៏​វិញ្ញាណ​នៅ​មាន​ជីវិត ​ដោយសារ​សេចក្ដី​សុចរិត​ដែរ​ ១១ហើយបើ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​បាន ​ប្រោស​ព្រះ​យេស៊ូ​ឲ្យរស់ឡើងវិញ​​គង់​នៅ​ក្នុង​អ្នករាល់គ្នា នោះ​ព្រះជាម្ចាស់​ ដែល​បាន​ប្រោស​ព្រះគ្រិស្ដ​ឲ្យ​រស់​​ឡើងវិញ នឹង​ប្រោស​រូបកាយ ​​ដែល​តែង​តែស្លាប់ របស់​អ្នករាល់គ្នា​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​មិនខានដែរ តាមរយៈ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះអង្គ​ ដែល​គង់​នៅ​ក្នុង​អ្នក​រាល់​​គ្នា‍។​

១២ដូច្នេះ បងប្អូន​អើយ! យើង​​ជំពាក់ ប៉ុន្ដែ​ មិន​មែន​ជំពាក់​ចំពោះសាច់​ឈាម ដើម្បី​​រស់​នៅ​តាម​ សាច់​ឈាម​នោះទេ​ ១៣ព្រោះ​បើ​អ្នករាល់គ្នា ​រស់​នៅ​​តាម​សាច់​ឈាម​ នោះ​អ្នករាល់គ្នា​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ ផ្ទុយទៅវិញ បើ​អ្នករាល់គ្នា​សម្លាប់​អំពើ​របស់​រូបកាយ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ នោះ​អ្នករាល់គ្នា​នឹង​មាន​ជីវិត។​ ១៤ដ្បិត​អស់​អ្នក ​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ដឹកនាំ អ្នក​ទាំងនោះ​ជា​កូន​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់‍។​

១៥អ្នករាល់គ្នា​ក៏​មិន​បាន​ទទួល​វិញ្ញាណ​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​ ត្រលប់​ជា​បាវបម្រើ​ ដែលនាំឲ្យ​មាន​ការ​ភ័យខ្លាច​ទៀត​ទេ គឺ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ទទួល​វិញ្ញាណ​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា ​ត្រលប់​ជា​កូន​ចិញ្ចឹម​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ រួចដោយ​សារ​វិញ្ញាណ​នេះ​ហើយ​បានជា​យើង​ស្រែក​ថា អ័ប្បា ព្រះវរបិតា​​អើយ!​ ១៦ឯ​ព្រះវិញ្ញាណ​ផ្ទាល់ ក៏​បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​ជាមួយ​វិញ្ញាណ​របស់​យើង​ដែរ​ថា យើង​ជា​កូន​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ ១៧បើ​យើង​ជា​កូន យើង​ជា​អ្នក​ស្នង​មរតក​ គឺ​ជា​អ្នក​ស្នង​មរតក​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ហើយ​ជា​អ្នក​ស្នង​មរតក​ រួម​ជាមួយ​ព្រះគ្រិស្ដ​ដែរ។ បើ​យើង​រងទុក្ខ​វេទនា ​ជាមួយ​ព្រះគ្រិស្ដ​​យើងក៏​ទទួល ​សិរីរុងរឿង​រួម​ជាមួយ ​ព្រះអង្គ​ដែរ។​

សិរីរុងរឿងនៅថ្ងៃអនាគត

១៨ខ្ញុំ​យល់​ឃើញ​ថា ទុក្ខ​លំបាក​​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ជា​សេចក្ដី​ដែល​មិន​ស័ក្តិសម​យក​ទៅ​ប្រៀប​ផ្ទឹម​ជាមួយ​សិរី​រុងរឿង​នៅ​ពេល​ខាង​មុខ​ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​បើក​​សំដែង​​​​​ឲ្យ​​យើង​ឃើញ​នោះ​ទេ​ ១៩ដ្បិត​អ្វីៗ​ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មក​កំពុង​ទន្ទឹង​រង់ចាំ ការបង្ហាញ​ខ្លួននៃកូន​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ដោយ​អន្ទះសា ​២០ព្រោះ​អ្វីៗ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មក​ បាន​ប្រគល់ទៅ​ក្នុងភាព​ឥតប្រយោជន៍ តែ​មិន​មែន​ដោយ​ស្ម័គ្រចិត្ដ​ទេ គឺ​ព្រះជា​ម្ចាស់​បាន​តម្រូវ​ដូច្នេះ ដោយ​សង្ឃឹម​ថា​ ២១អ្វីៗ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មក​ នឹង​បាន​ដោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​ភាព​ជា​បាវ​បម្រើ​របស់សេចក្ដី​ពុករលួយ​ទៅ‍ឯ​សេរីភាព​ នៃ​សេចក្ដី​រុងរឿង​របស់កូន​ព្រះជាម្ចាស់​ ២២ដ្បិត​យើង​ដឹង​ថា អ្វីៗ​ទាំងអស់​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មក ​ក៏​ស្រែក​​ថ្ងូរ ទាំង​ឈឺចាប់​ជាមួយ​គ្នា​រហូត​ដល់​ពេល​នេះ​ ២៣ហើយ​មិន​ត្រឹមតែ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ យើង​ផ្ទាល់​ដែល​មាន​ផល​ដំបូង​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ ក៏​ស្រែក​ថ្ងូរ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ដ​ ទាំង​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​ការ​ទទួល​ធ្វើជា​កូនចិញ្ចឹម គឺ​ជា​​សេចក្ដី​ប្រោសលោះ​ដល់​រូបកាយ​របស់​យើង​ដែរ​ ២៤ដ្បិត​យើងសង្ឃឹមថា​ បាន​សង្គ្រោះ​​ ប៉ុន្ដែ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​នេះ​ មិន​មែន​ជា​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ដែល​អាច​មើល​ឃើញ​​ទេ តើ​មាន​អ្នក​ណា​សង្ឃឹម​ចង់​បាន​អ្វី​ ដែល​ខ្លួន​កំពុង​មើល​ឃើញ​នោះ‍?​ ២៥ប៉ុន្ដែ ​បើ​យើង​សង្ឃឹម​លើ​អ្វី ​ដែល​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ នោះ​ យើង​មុខជា​ទន្ទឹង​រង់ចាំ​ដោយ​អំណត់‍។​

២៦ព្រះវិញ្ញាណ ​ក៏​ជួយ​ដល់​ភាព​ទន់ខ្សោយ​របស់​យើង​ដូច្នោះ​ដែរ ដ្បិត​យើង​មិន​ដឹង​ថា ​គួរ​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ដូចម្តេច​ទេ ប៉ុន្ដែ ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ផ្ទាល់​បាន​ទូលអង្វរ​ជំនួស​យើង​ដោយ​សំឡេង​​ថ្ងូរ ​ដែល​រក​ថ្លែង​មិន​បាន​ ២៧ឯ​​ព្រះអង្គ​ដែល​ឈ្វេង យល់​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស ព្រះអង្គ​ដឹង​ពី‍គំនិត​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ ព្រោះ​ព្រះវិញ្ញាណ​ ទូលអង្វរ​ជំនួស​ពួក​បរិសុទ្ធ​ត្រូវ​នឹង​​បំណង​​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។​

ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីឲ្យយើងបានល្អ

២៨យើង​ដឹង​ថា ​គ្រប់​ការ​ទាំងអស់​ផ្សំគ្នា​ឡើង ​សម្រាប់​ជា​សេចក្ដី​ល្អ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែលស្រឡាញ់​​ព្រះជាម្ចាស់ គឺ​ដល់​អស់​អ្នក​ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់​ហៅ​ស្រប​តាម​បំណង​របស់​ព្រះអង្គ​ ២៩ដ្បិត​អស់​អ្នក ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ស្គាល់​ជាមុន ព្រះអង្គ​បាន​តម្រូវ​​ពួកគេទុក​​ជាស្រេច ​ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច ​ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ព្រះអង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះរាជបុត្រា​ត្រលប់​ជា​កូន​ច្បង​នៅក្នុង​ចំណោម​បងប្អូន​ជា​ច្រើន​ ៣០ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​តម្រូវ​​​ទុក​ជាស្រេចទាំង​នេះ ព្រះអង្គ​ក៏​បានត្រាស់​ហៅ ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់​ហៅ ព្រះអង្គ​ក៏​រាប់​ជា​សុចរិត ហើយ​អស់​អ្នក​ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​រាប់​ជា​សុចរិត ព្រះអង្គ​ក៏​លើក​តម្កើង​ឡើង‍។​

គ្មានអ្វីអាចបំបែកយើងចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ

៣១ដូច្នេះ ​តើ​យើង​និយាយ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច​ចំពោះ​សេចក្ដី​ទាំងនេះ‍? បើ​ព្រះជាម្ចាស់​នៅ​ខាង​យើង តើ​អ្នក​ណា​ទាស់​ជាមួយ​យើង​បាន​?​ ៣២ព្រះអង្គ​ដែល​មិន​បាន​សំចៃ​ទុក​ សូម្បីតែ​ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ព្រះអង្គ​ ដែល​ព្រះអង្គបាន​បញ្ជូន​មក ​សម្រាប់​យើង​ទាំងអស់​គ្នា តើ​ព្រះអង្គ​ នឹង​មិន​ប្រោស​ប្រទាន​អ្វីៗ​ទាំងអស់​ដល់​យើង​ ជាមួយ​ព្រះរាជបុត្រា​ដែរ​ទេ​ឬ​?

៣៣តើ​អ្នក​ណា​ នឹង​ចោទ​ប្រកាន់​ពួក​អ្នក​ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ជ្រើស​រើស​បាន​? ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​ គឺជា​អ្នក​ដែល​​រាប់​ពួកគេ​ជា​សុចរិត។ ៣៤តើ​អ្នក​ណា​ជាអ្នក​ដាក់​​ទោសគេ​​? ដ្បិតព្រះ​គ្រិស្ដ​យេស៊ូ​​បាន​សោយទិវង្គត ហើយលើស​ពីនេះ ​បាន​​រស់​ឡើងវិញទៀត ព្រមទាំង​​​គង់​នៅ​ខាង​ស្តាំ​ព្រះហស្ត​​ របស់​ព្រះជាម្ចាស់ដែរ ​​ព្រះអង្គជា​អ្នក​ទូលអង្វរ​ជំនួស​យើងទៀតផង។​

៣៥តើ​អ្នក​ណា​នឹង​ពង្រាត់​យើង​ចេញ​ពី​សេចក្ដីស្រឡាញ់ ​​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ​បាន​? តើ​ជា​សេចក្ដី​វេទនា សេចក្ដី​លំបាក ការ​បៀតបៀន សេចក្ដី​អត់ឃ្លាន សេចក្ដី​អាក្រាត សេចក្ដី​អន្ដរាយ ឬ​ក៏​​ដាវ​?​ ៣៦ដូច​មាន​សេចក្ដី​ចែង​ទុក​ថា​៖ «ដោយ​ព្រោះ​ព្រះអង្គ ​យើង​បាន​ប្រឈម​មុខ​ចំពោះ​សេចក្ដីស្លាប់​ វាល់​ព្រឹក​ វាល់​ល្ងាច ដូច​ជា​ចៀម​ដែល​ត្រូវ​យក​ទៅ​សម្លាប់‍​»។​ ៣៧ប៉ុន្ដែទោះបី​នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ទាំងនេះ​ក៏ដោយ ក៏​យើង​មាន​ជ័យជម្នះ​លើស​​ពី ​​អ្នកមាន​ជ័យ​ជម្នះ​ទៅ​ទៀត​ តាមរយៈ​ព្រះអង្គ​ដែល​ស្រឡាញ់​​យើង។​

៣៨ដ្បិត​ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់​ថា ទោះជា​សេចក្ដី​ស្លាប់ក្ដី ជីវិតក្ដី ពួក​ទេវតាក្ដី ពួក​អ្នក​គ្រប់គ្រងក្ដី អ្វីៗ​នៅពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះក្ដី អ្វីៗ​នៅពេល​អនាគតក្ដី អំណាច​នា​នា​ក្ដី ៣៩កម្ពស់​ក្ដី ជម្រៅក្ដី​ ឬ​អ្វី​ណាមួយ​ផ្សេងទៀត ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មកក្ដី ក៏​មិន​អាច​បំបែក​យើង ​ចេញ​ពី​សេចក្ដីស្រឡាញ់​​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ​នៅក្នុង​ព្រះ​គ្រិស្ដយេស៊ូ​ ជា​ព្រះអម្ចាស់​របស់​យើង​បាន​ដែរ។

រ៉ូម ៨