KCB - វិវរណៈ ៦


វិវរណៈ ៦

កូនចៀមបកត្រាប្រាំមួយដំបូង

ពេល​កូន​ចៀម​ បក​ត្រា​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ត្រា​ទាំង​ប្រាំពីរ នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ ហើយ​បាន​ឮ​សត្វ​មាន​ជីវិត​មួយក្នុង​ចំណោម ​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​បួន និយាយ​ដូចជា​សំឡេង​ផ្គរលាន់​ថា‍៖ «ចូរ​មក!» ​ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​សេះ​ស​មួយមក​ ហើយ​​​​អ្នក​ជិះនៅលើ​វា​​កាន់​ធ្នូ និង​​​បាន​ទទួល​មកុដ​មួយ​ រួច​បាន​ចេញ​ទៅទាំង​មាន​ជ័យជម្នះ ​ដើម្បី​យក​ឈ្នះ។

ពេល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​ពីរ នោះ​ខ្ញុំ​ឮ​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទី​ពីរ​និយាយ​​ថា៖ «ចូរ​មក​!» ​នោះ​មាន ​សេះ​មួយ​ទៀត​​មក មាន​សម្បុរ​ក្រហម​ ហើយ​អ្នក​ជិះ​នៅលើ​វា​​បាន​ទទួល​អំណាច​​​ ដក​យក​សេចក្តី ​សុខសាន្ត​ចេញ​ពី​ផែនដី និង​ធ្វើ​​ឲ្យ​មនុស្ស​សម្លាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​​គាត់​បាន​ទទួល​​ដាវ​មួយ​យ៉ាង​ធំ។

​ពេល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​បី នោះ​ខ្ញុំ​ឮ​សត្វ​មាន​ជីវិត ​ទី​បី​និយាយ​ថា៖ «ចូរ​មក​!» ខ្ញុំ​ក៏​​ឃើញ​សេះ​ខ្មៅ​មួយមក​ ហើយ​​អ្នក​​ជិះ​នៅលើ​វា​​ កាន់​ជញ្ជីង​មួយ​នៅ​ក្នុង​ដៃ ​ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ដូច​ជា​មាន​សំឡេង​មួយ ​នៅ​កណ្តាល​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​បួននិយាយ​​ថា​៖ «ស្រូវ​សាលី​មួយ​នាលិ​​ថ្លៃ​មួយ​ឌេណារី​ ហើយ​ស្រូវ​បាឡេ​បី​​នាលិ​​ ក៏​ថ្លៃ​មួយ​ឌេណារី​​ដែរ ប៉ុន្ដែ​កុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​​ប្រេង និង​ស្រា​ទំពាំង​បាយជូរខូច​ឡើយ!»។

​ពេល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​បួន នោះ​ខ្ញុំ​បាន‍ឮ​សំឡេង​ សត្វ​មាន​ជីវិត​ទី​បួននិយាយ​​ថា៖ «ចូរ​មក​!» ​ខ្ញុំ​ក៏​ឃើញ​សេះ​មួយ ​សម្បុរ​ស្លេក​ស្លាំង​ ហើយ​​អ្នក​ជិះ​នៅលើ​វា​​ឈ្មោះសេចក្ដី​ស្លាប់​ ហើយ ​ស្ថាន​នរក​បាន​មក​តាម​ក្រោយ​អ្នកនោះ។សេចក្ដីស្លាប់ និង​ស្ថាននរកបានទទួល​សិទ្ធិ​អំណាច លើ​ផែនដី​មួយ​ភាគ​បួនដើម្បី​សម្លាប់​ដោយ​ដាវ ដោយគ្រោះ​អត់​ឃ្លាន ដោយ​ជំងឺអាសន្នរោគ និង​ដោយ​ សត្វសាហាវ​នៅ​លើ​ផែនដី។​

ពេល​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​ប្រាំ​ ​ខ្ញុំ​​ក៏ឃើញ​នៅ​ក្រោម​កន្លែងថ្វាយតង្វាយ​ មាន​ព្រលឹង​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​គេ​បាន​សម្លាប់ដោយព្រោះ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ និង​ដោយព្រោះ​សេចក្តី​បន្ទាល់​ ដែល​ពួកគេបាន​ប្រកាន់យក​​ ១០​អ្នក​​​ទាំង​នោះ​ស្រែក​ដោយ​សំឡេង​ខ្លាំង‍ៗ​ថា​៖ «ឱ​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ និងយុត្តិធម៌​​​អើយ!​ តើពេលណា​ទើប​ព្រះអង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ ពួក​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​លើ​ផែន​ដី​ ហើយ​​​សងសឹក ឲ្យឈាម​របស់​យើង​?» ១១ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​ បាន​ទទួល​​អាវ​ស​វែង​ និង​ត្រូវ​បាន​ប្រាប់​​ឲ្យ​សម្រាក​​​បន្តិច​ទៀត​ ទម្រាំ​​ពួក​បាវ​បម្រើ​ជា​គូកន និង​ជា​បង​ប្អូន​របស់​ពួកគេ​ ដែល​នឹង​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់​បែបដូច្នោះ​ដែរ​ បាន​​គ្រប់​ចំនួនសិន។

១២​ពេល​​កូន​ចៀម​បក​ត្រា​ទី​ប្រាំមួយ ​ខ្ញុំ​ក៏ឃើញ​ថា​ ​មានការ​​រញ្ជួយដី​យ៉ាង​ខ្លាំងកើត​ឡើង​ ដួង​អាទិត្យ​​ត្រលប់ជា​ងងឹត​ដូច​ជា​ក្រណាត់​ធ្វើ​ពីរោម​ពណ៌ខ្មៅ ហើយលោកខែទាំងមូល​ក៏​ត្រលប់​ដូច​ជា​ឈាម ១៣​រីឯ​ផ្កាយ​​លើ​មេឃក៏​ធ្លាក់​ចុះ​មក​ផែនដី ដូច​ជាផ្លែ​ល្វា​ខ្ចី​ៗ​ ជ្រុះ​ពី​ដើម​​ដោយត្រូវ​​​ខ្យល់ធំបក់​ប៉ះ​ ១៤​ហើយ​ផ្ទែ​មេឃ​បាន​​​បាត់​ទៅ ​​ដូច​ជា​គេ​មូរ​​អត្ថបទ​គម្ពីរ​ទុក ហើយ​គ្រប់​ទាំង​ភ្នំ និង​កោះ​​ក៏​ត្រូវ​បានរើ​ចេញ​ពី​កន្លែង​របស់​វា​ដែរ។ ១៥​នោះ​ពួក​ស្តេច​នៅ​ផែនដី ពួក​អ្នក​ធំ ពួក​មេ​ទ័ព ពួក​អ្នក​មាន ពួក​អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ និង​ពួក​បាវ​បម្រើ ព្រមទាំង​ពួក​​អ្នក​ជា​ទាំង​ឡាយ​​បាន​លាក់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​រអាង​ភ្នំនិង​នៅតាម​ក្រហែង​ថ្មភ្នំ​ ១៦​ទាំង​និយាយ​ទៅ​ភ្នំ និង​ថ្ម​ថា​៖ «ចូរ​ធ្លាក់​មក​លើ​យើង ហើយ​បំបាំង​យើង​ពី​ព្រះភក្រ្ត​​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​គង់​នៅលើ​បល្ល័ង្ក និង​ពី​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​កូន​ចៀម​ចុះ​ ១៧ដ្បិត​ថ្ងៃ​​ដ៏អស្ចារ្យនៃ​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ព្រះអង្គ​និងរបស់កូនចៀមបាន​មក​ដល់​ហើយ តើ​អ្នក​ណា​អាច​​ទ្រាំបាន​?»

វិវរណៈ ៦