KCB - ម៉ាកុស ១៤


ម៉ាកុស ១៤

ព្រះ​យេស៊ូ​​ទទួល​ប្រេងតាំង​នៅ ក្រុងបេថានី

១៤​ឥឡូវ​នេះ​ នៅ​ពីរ​ថ្ងៃទៀត ដល់​​ថ្ងៃបុណ្យ​រំលង និង​បុណ្យ​នំបុ័ង​ឥត​​មេ​​ ពួក​សម្ដេច​សង្ឃ​​ និង​ពួក​គ្រូ​​វិន័យ​ ​បាន​រិះរកឧបាយ​កលដើម្បី​​ចាប់​ព្រះ​អង្គ​សម្លាប់​​​ ពួក​​គេ​​និយាយ​ថា​៖​ «កុំ​ធ្វើ​​ក្នុង​ពេល​បុណ្យ​អី​ ក្រែង​លោកើត​​មាន​ចលាចលពី​ពួក​បណ្ដា​ជន»​ ពេល​ព្រះអង្គ​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​តុ​​អាហារ​ក្នុង​ផ្ទះ​លោក​​ស៊ីម៉ូន​ ជា​មនុស្ស​ឃ្លង់​​នៅ​ក្រុង​បេថានី​ ​នោះ​មាន​ស្ដ្រី​ម្នាក់​បាន​មក ទាំង​កាន់​ដប​​ដាក់​ប្រេង​ក្រអូប​ទេពិ្វរូសុទ្ធ​​​ ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ផង​ ហើយ​នាង​បាន​បំបែក​​ដប​នោះ​ចាក់​ប្រេង​លើ​ព្រះ​​សិរ​​​របស់ព្រះអង្គ​​ ​ប៉ុន្ដែ​មាន​អ្នក​ខ្លះ​ច្រណែន​គ្នា​​ក៏​និយាយ​ថា​៖ ​«តើ​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​បង្ហិន​ប្រេង​ក្រអូប​ដូច្នេះ​?​ ​ព្រោះ​ប្រេង​​នេះ ​អាច​លក់​បាន​ប្រាក់​លើស​​ពី​បីរយ​ឌេណារី​​​ ហើយ​អាច​​ចែក​ទាន​ឲ្យ​អ្នក​​ក្រ​បាន» ពួកគេ​ក៏​បន្ទោស​នាង។ ​​​តែ​ព្រះយេស៊ូ​មាន​បន្ទូលថា​៖ «បណ្តោយ​​​តាម​នាង​ទៅ​ ហេតុ​អ្វី​ក៏​អ្នក​រាល់​គ្នា​បង្ក​រឿង​ ឲ្យ​នាង​ពិបាក​ដូច្នេះ​?នាង​​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ដ៏​ប្រសើរ​ សម្រាប់​ខ្ញុំ​ ​ដ្បិត​អ្នក​ក្រ​ តែង​នៅ​ជាមួយអ្នករាល់គ្នា​​ជានិច្ច​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ចង់​ធ្វើ​ល្អ​ចំពោះ​ពួកគេ​​ពេល​ណា ក៏​អាច​ធ្វើ​បាន​ ប៉ុន្ដែ​ខ្ញុំវិញ មិន​​នៅ​ជាមួយ​អ្នករាល់គ្នារហូត​ទេ ​​នាង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​នាង​អាច​ធ្វើ​បានរួច​ហើយ​ គឺ​នាង​បាន​លាប​​ប្រេង​លើ​ខ្លួន​ខ្ញុំ ដើម្បី​រៀបចំ​បញ្ចុះ​សព​​ខ្ញុំ​ជាមុន ​​ខ្ញុំ​បា្រប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជាបា្រកដ​ថា​ នៅ​ក្នុង​ពិភព​លោក​ទាំង​មូល​ ទី​ណា​​ដែល​គេ​ប្រកាស​​​ដំណឹង​ល្អ​ គេ​ក៏​និយាយ​ពី​អ្វី​ដែល​ស្ដ្រី​ម្នាក់​នេះ​បាន​ធ្វើ​ដែរ​ដើម្បី​ជា​ការ​រំលឹក​ដល់​នាង»។​

១០​យូដាស​អ៊ីស្ការីយ៉ុតជា​សាវកម្នាក់​​ក្នុង​ចំណោម​​សាវក​​ទាំង​ដប់​ពីរ បាន​ទៅ​ជួប​ពួក​សម្ដេច​សង្ឃ​​ ដើម្បី​ប្រគល់​ព្រះ​អង្គ​ទៅ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ ​១១​ពេល​ពួកគេ​ឮ​ ក៏​ត្រេក​អរ​ណាស់​ និង​បាន​​សន្យា​ឲ្យ​លុយ​ដល់​គាត់​ រួច​​គាត់​ក៏​រក​មធ្យោបាយ ​ដើម្បី​ប្រគល់​ព្រះ​អង្គ​ទៅ​ឲ្យ​គេ ​តាម​ពេល​វេលា​សម​​ស្រប។

អាហារចុងក្រោយ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់

១២​នៅ​ថ្ងៃទី​មួយ​នៃ​​ថ្ងៃបុណ្យ​នំបុ័ង​ឥត​មេ​​ ពេល​​​គេ​សម្លាប់​កូន​ចៀម​ ធ្វើ​បុណ្យ​រំលង​ ពួក​សិស្ស​សួរ​ព្រះអង្គ​ថា​៖​ «តើ​លោក​ចង់​ឲ្យ​យើង​រៀប​ចំ​​ ឲ្យ​​​លោក​បរិភោគ​ក្នុង​ពិធី​បុណ្យ​រំលង​ នៅ​ទី​​ណា?» ១៣​ព្រះ​អង្គ​ក៏​ចាត់​សិស្ស​របស់​ព្រះអង្គ​ពីរ​នាក់​ទៅ​ដោយមាន​បន្ទូល​​ថា​៖​ «ចូរ​​ទៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ ​អ្នក​នឹង​ជួប​បុរស​ម្នាក់​លី​ក្អម​​ទឹក ​ហើយ​ទៅតាម​អ្នក​នោះ​​ចុះ​ ១៤​ពេល​គាត់​ចូល​ក្នុង​​ផ្ទះ​មួយ​ណា​ ចូរ​បា្រប់​ម្ចាស់​ផ្ទះនោះ​ថា​ លោក​គ្រូ​សួរ​ថា​ ​តើ​បន្ទប់​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បរិភោគ​អាហារ​ជាមួយ​សិស្ស​របស់​ខ្ញុំ​ ក្នុង​ថ្ងៃបុណ្យ​រំលង​នៅ​ឯ​ណា​?​ ​១៥​គាត់​នឹង​បង្ហាញ​ដល់​អ្នករាល់​គ្នា​នូវ​បន្ទប់​ដ៏​ធំ​មួយ ​នៅ​ជាន់​លើ​​ដែល​​រៀប​ជា​ស្រេច​ ចូរ​រៀប​ចំ​សម្រាប់​ពួក​យើង​នៅ​ទី​នោះចុះ»។​ ១៦សិស្ស​ទាំង​ពីរ​នាក់​នោះ​ក៏​ចេញ​ទៅ​ ហើយ​ពេល​ចូល​ដល់​ក្នុង​ក្រុង​ ពួកគេ​​ឃើញ​ដូច​ដែល​​ព្រះអង្គ​​បាន​មាន​បន្ទូល​បា្រប់​ ដូច្នេះ​ពួកគេ​ក៏​រៀប​ចំពិធី​បុណ្យ​រំលង​ ១៧​លុះ​ដល់​ពេល​ល្ងាច​ ព្រះអង្គ​ក៏​មក​ជា​មួយ​​នឹង​សាវកទាំង​ដប់​ពីរ។ ​១៨ពេល​​ពួក​គេ​កំពុង​អង្គុយ​បរិភោគ​ ព្រះយេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា​៖​ «ខ្ញុំ​បា្រប់​អ្នករាល់​គ្នា​ជា​បា្រកដ​ថា ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា មាន​ម្នាក់​​នឹង​ក្បត់ខ្ញុំ​ អ្នក​នោះ​​កំពុង​បរិភោគ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ដែរ»​១៩​ពួកគេ​ចាប់​ផ្ដើម​កើត​ទុក្ខ​ ហើយ​សួរ​ព្រះ​អង្គ​ម្ដងម្នាក់ៗ​ថា​៖ «មិន​មែន​ខ្ញុំ​ទេ​ មែន​ទេ​?»​ ២០​ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖​ «គឺ​ម្នាក់​ក្នុង​​ចំណោម​អ្នក​ទាំង​ដប់​ពីរ​ អ្នកនោះ​​កំពុង​​ជ្រលក់​ក្នុង​ចាន​​ជាមួយ​ខ្ញុំដែរ​ ​ ២១​ដ្បិត​កូន​មនុស្ស​​ត្រូវ​ទៅ​ ដូច​​មាន​ចែង​អំពី​លោក​មែន ប៉ុន្ដែ​វេទនា​ដល់​អ្នក​ដែល​​បាន​ក្បត់​កូន​មនុស្ស​ ​ហើយ​​​ជា​ការ​​ប្រសើរ​ជាង ប្រសិន​បើ​អ្នក​នោះ​មិន​បាន​កើត​មកទេ» ២២​កាល​​ពួក​គេ​កំពុង​បរិភោគ នោះ​ព្រះ​អង្គ​​យក​នំបុ័ង​មក​ឲ្យ​ពរ​ ហើយ​កាច់​ចែក​ឲ្យ​ពួក​គេ​​ ទាំង​​មាន​បន្ទូល​ថា​៖​ «ចូរ​ទទួល​ចុះ នេះ​ជា​រូប​កាយរបស់​​​ខ្ញុំ»​ ២៣​បន្ទាប់​មក​ ព្រះ​អង្គ​យក​ពែង​មក​អរ​ព្រះ​គុណ​ ហើយ​ឲ្យ​​ពែង​នោះ​ដល់​ពួកគេ​ ​គេ​គ្រប់​គ្នា​ក៏​ផឹក​ពី​ពែង​នោះ​ ២៤​រួច​​ព្រះ​អង្គ​​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖​ «នេះ​ជា​ឈាមរបស់​ខ្ញុំ​​ គឺ​ជា​ឈាម​​​នៃ​កិច្ចព្រមព្រៀង​​ ដែល​បាន​បង្ហូរ​​សម្រាប់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ​២៥​ខ្ញុំ​បា្រប់​អ្នក​​រាល់​គ្នា​ជា​បា្រកដ​ថា​ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ផឹក​ពីផល​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ទៀត​ទេ​​ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​ផឹក​ជា​ថ្មី​​ នៅ​​ក្នុង​​នគរ​​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់» ​២៦​ក្រោយ​ពី​ច្រៀង​ចម្រៀង​​សរសើរ​តម្កើង​រួច​​ ពួកគេ​ក៏​​ចេញ​ទៅ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ។

ព្រះ​យេស៊ូ​​​ប្រាប់ឲ្យដឹង​ជា​មុន​ថា​ លោក​ពេត្រុស​​នឹង​​បដិសេធ​ព្រះអង្គ​

២៧​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖​ «នៅ​​យប់​​នេះ​ គ្រប់​​គ្នា​នឹង​ជំពប់​ដួល​​ ព្រោះ​មាន​សេចក្ដី​ចែង​ទុក​មក​ថា យើងនឹង​វាយ​អ្នក​គង្វាល​ ហើយ​​ចៀម​នឹង​​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​​ទៅ​​ ២៨​ប៉ុន្ដែ​បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​រស់​ឡើង​វិញ​ ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ស្រុក​​កាលីឡេ​មុន​អ្នក​រាល់​គ្នា»​ ២៩​ពេលនោះ​ លោក​​​ពេត្រុស​ទូល​ព្រះអង្គ​ថា​៖​ «ទោះ​​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ជំពប់​ដួល​​ក៏​ដោយ​ ក៏​ខ្ញុំ​មិន​ជំពប់​ដួល​ឡើយ» ​៣០ព្រះយេស៊ូ​​ក៏​មាន​បន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា ​៖​ «ខ្ញុំ​បា្រប់អ្នក​ជា​បា្រកដ​​​នៅ​ថ្ងៃនេះ​ថា​ គឺ​នៅ​យប់​នេះ​ មុន​មាន់​រងាវ​ពីរ​ដង​ អ្នក​នឹង​បដិសេធ​​បីដង​ថា មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ» ​៣១​ប៉ុន្ដែ​គាត់​ប្រកែក​យ៉ាង​ដាច់​ខាត​ថា​៖​ «ទោះ​បើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ស្លាប់​ជាមួយនឹងលោក​ក៏ដោយ​ ក៏​​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បដិសេធជា​ដាច់​ខាត​​ថា ​ខ្ញុំ​​មិន​ស្គាល់​លោក​​នោះដែរ»​ រីឯ​​​ពួកគេ​ទាំង​អស់​​ក៏​និយាយ​ដូច​លោក​​ពេត្រុស​​ដែរ។

ការអធិស្ឋាន​នៅសួន​គែតសេម៉ានី

៣២​បន្ទាប់​មក​ ពួកគេ​ក៏​មក​ដល់​កន្លែង​មួយ​ដែល​​ឈ្មោះ​ថា​ សួន​​គែតសេម៉ានី​​ ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​សិស្ស​ព្រះ​អង្គ​ថា​៖ «ចូរ​អង្គុយ​នៅ​ទី​នេះ​ចុះ ពេល​​ខ្ញុំ​កំពុង​អធិស្ឋាន» ​៣៣ព្រះអង្គ​​ក៏​យកលោក​​ពេត្រុស​ លោក​យ៉ាកុប​ និងលោក​​​យ៉ូហាន​ទៅ​ជា​មួយ​ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ចាប់​ផ្តើម​​​តាន​តឹង​ និង​ពិបាក​ចិត្ត​យ៉ាង​​ខ្លាំង ​៣៤​ព្រះ​អង្គ​ក៏​មាន​បន្ទូល ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖ «ខ្ញុំ​ព្រួយ​ចិត្ដ​ស្ទើរ​ស្លាប់​​ទៅ​ហើយ​ ចូរ​នៅ​ទី​នេះ ហើយ​ប្រុង​ស្មារតី» ៣៥​កាល​ព្រះ​អង្គ​យាង​ទៅ​មុខ​បាន​បន្ដិច​ ក៏​​ទម្លាក់​​ខ្លួន​ក្រាប​លើ​ដី​ ហើយ​អធិស្ឋាន​ថា​ ប្រសិន​បើ​អាច ​សូមឲ្យ​ពេល​វេលា​នោះ​​ រំលង​ផុត​ពី​ព្រះ​អង្គ​ទៅ ​៣៦​គឺ​ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា​៖ ​«អ័ប្បា​​ ព្រះវរ​បិតា​អើយ​!​ ព្រះ​អង្គ​អាច​ធ្វើ​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​បាន​ សូម​ដក​ពែង​នេះ​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ​ ប៉ុន្ដែ​កុំ​តាម​បំណង​របស់​ខ្ញុំ​ឡើយ​ គឺ​តាម​បំណង​របស់​ព្រះអង្គ​​វិញ» ​៣៧​រួច​ព្រះអង្គ​ត្រលប់​មក​វិញ​ ក៏​ឃើញ​ពួក​គេ​ដេក​លក់​អស់​ ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​​លោក​ពេត្រុស​ថា​៖ «ស៊ីម៉ូន​អើយ!​ តើ​អ្នក​ដេក​លក់​ដែរ​ឬ​?​ តើ​អ្នក​ទ្រាំ​មិន​ដេកតែ​មួយ​ម៉ោង​ មិន​បាន​ទេ​​ឬ? ​៣៨​ចូរ​ប្រុង​ស្មារតី​ឡើង​ ហើយ​​អធិស្ឋាន​ចុះ​ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ធ្លាក់​ក្នុង​សេចក្ដី​ល្បួង​ ដ្បិត​វិញ្ញាណ​ប្រុងប្រៀប​​ជា​ស្រេច​មែន​ ប៉ុន្ដែ​រូប​កាយ​ខ្សោយ​ទេ» ៣៩​ព្រះ​អង្គ​ក៏​ចេញ​ទៅ​ម្ដង​ទៀត​ និងបាន​អធិស្ឋាន​តាម​ពាក្យ​ដដែល​ ដូច​ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ពី​មុន​ ៤០​ពេល​ព្រះ​អង្គ​យាង​​មក​វិញ​​ ក៏​ឃើញ​ពួកគេ​ដេក​លក់​ទៀត​ ព្រោះ​ពួក​គេ​ង​ងុយ​បើក​ភ្នែក​មិន​រួច​ ហើយ​គេ​មិនដឹង​ថា​គួរឆ្លើយ​នឹង​ព្រះ​អង្គ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច​ឡើយ ៤១​កាល​​ព្រះ​អង្គ​យាង​មក​ជា​លើក​ទី​បី​ ក៏​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​​​ថា​៖​ «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នានៅ​​​ដេក​ និង​​សម្រាក​ដល់​ពេល​ណា​ទៀត​​?​ ល្មម​ហើយ ​មើល៍​​​ ពេលកំណត់​មក​ដល់​ហើយ​ ​​កូន​មនុស្ស​​នឹង​ត្រូវ​គេ​ប្រគល់​ទៅ​​ក្នុង​ដៃ​ពួក​មនុស្ស​​បាប​​ ​៤២​ចូរ​ក្រោក​ឡើង​ យើង​នាំគ្នា​ទៅ​ មើល៍​ អ្នក​​ក្បត់​ខ្ញុំ​មក​ជិត​ដល់​ហើយ»

គេ​ចាប់ព្រះ​យេស៊ូ​​

៤៣​កាល​​ព្រះ​អង្គ​កំពុង​មាន​បន្ទូលនៅឡើយ​ នោះ​យូដាស​ជា​សាវក​ម្នាក់​ នៅ​ក្នុង​ចំណោម​សាវក​ទាំង​ដប់​ពីរ ​ក៏​មក​ដល់​ភ្លាម​ ហើយ​មាន​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​ប្រដាប់​ដោយ​​ដាវ​ និង​ដំបង​មក​​ជា​មួយ​គាត់​ដែរ អ្នក​ទាំង​នោះ​មក​ពី​ខាង​ពួក​សម្ដេចសង្ឃ​​​ ពួក​គ្រូ​​វិន័យ​ និង​ពួក​ចាស់​ទុំ​ ​៤៤អ្នក​​ក្បត់​​ព្រះអង្គ​ម្នាក់​នោះ​បាន​ឲ្យ​សញ្ញា​ទៅ​ពួក​គេ​ ដោយ​និយាយ​ថា​៖​ «ខ្ញុំ​ថើប​អ្នក​ណា គឺ​អ្នក​នោះ​ហើយ​ ចូរ​ចាប់​គាត់​ ហើយ​នាំ​គាត់​ទៅ​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ប្រយែង​ចុះ» ​៤៥​គាត់​ចូល​មក​ភ្លាម​ ក៏​ចូលទៅ​ជិត​ព្រះ​អង្គ​ ទាំង​ទូល​ថា​៖​ «លោក​គ្រូ»​ រួច​ក៏​ថើប​ព្រះ​អង្គ ​៤៦​ហើយ​ពួក​គេ​​​ក៏​លូក​ដៃ​​​ចាប់​ព្រះ​អង្គ ៤៧​តែ​មនុស្ស​​​ម្នាក់​ឈរ​នៅ​ជិត​នោះ​ បាន​​ហូត​ដាវ​ កាត់​ដាច់​​ត្រចៀក​បាវ​បម្រើ​ម្នាក់​របស់​សម្ដេច​សង្ឃ​​ ៤៨​​ព្រះ​យេស៊ូ​ក៏​មាន​បន្ទូល​​ទៅ​ពួក​គេ​ថា​៖​ «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មក​តទល់​នឹង​ចោរ​​ឬ​អី​ បាន​ជា​មក​ចាប់​ខ្ញុំ​ ទាំង​មាន​ដាវ​ និង​ដំបង​ដូច្នេះ​? ​៤៩​ខ្ញុំ​នៅ​ជាមួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​រាល់​ថ្ងៃ ទាំង​បង្រៀន​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ផង​ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ចាប់​ខ្ញុំ​ទេ ប៉ុន្ដែ​ការ​នេះ​កើត​ឡើង​ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​សម្រេច​តាម​បទ​គម្ពីរ» ​៥០​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​ក៏​រត់​គេច​ខ្លួន​ ចោល​ព្រះអង្គ​អស់ ​៥១​មាន​កំលោះ​​ម្នាក់​ដែល​បានទៅ​តាម​ព្រះ​អង្គ​​ គាត់ស្លៀក​​តែ​ក្រណាត់​ទេសឯកជាប់​នឹង​ខ្លួន​ទទេ​របស់​គាត់​ ពួក​គេក៏​​ចាប់​គាត់ ៥២​គាត់​ក៏​រត់​គេច​ទាំង​អាក្រាត​ ទាំង​របូត​ក្រណាត់​ទេស​ឯក​ចេញ​ពី​ខ្លួន ​​៥៣​រួច​ពួកគេ​ក៏​នាំ​ព្រះ​យេស៊ូ​ទៅ​ឯ​សម្ដេច​សង្ឃ​ រី​ឯ​ពួក​សម្ដេច​សង្ឃ​​ ពួក​ចាស់​ទុំ​ និង​ពួក​គ្រូ​វិន័យ​​ទាំងអស់​បាន​មក​ជួប​ជុំ​គ្នា។​

ព្រះ​យេស៊ូ​​នៅចំពោះមុខក្រុម​បឹ្រក្សាកំពូល

៥៤ឯ​លោក​​ពេត្រុស​វិញ​ បាន​ដើរ​តាម​​ព្រះ​អង្គ​ពី​ចម្ងាយ​ រហូត​ដល់​ក្នុង​សាលា​សម្ដេច​សង្ឃ​​​ ហើយអង្គុយ​អាំង​ភ្លើង​ជាមួយ​ពួក​កង​រក្សា​ព្រះវិហារ។​ ៥៥​​ពួក​សម្ដេច​សង្ឃ​​ និង​ក្រុម​បឹ្រក្សាកំពូល​ទាំង​មូលបាន​រក​សាក្សី​ ប្រឆាំង​​នឹងព្រះ​យេស៊ូ​ដើម្បី​សម្លាប់​ព្រះ​អង្គ ​​ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​រក​មិន​បាន​ ​៥៦​ព្រោះ​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់​បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​ក្លែង​ក្លាយ​ប្រឆាំង​ព្រះអង្គ ប៉ុន្ដែ​ បន្ទាល់​ទាំង​នោះ​មិន​ស្រប​គ្នា​ទេ​ ៥៧​អ្នក​ខ្លះ​​បាន​ក្រោក​ឡើង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ក្លែង​ក្លាយ​ប្រឆាំង​នឹង​​ព្រះ​អង្គ​ថា​៖ ៥៨​«យើង​បានឮ​គាត់​និយាយ​​ថា​ ខ្ញុំ​នឹង​បំផ្លាញ​ព្រះ​វិហារ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ដៃ​មនុស្ស​នេះ​ចោល​ ហើយ​បី​ថ្ងៃក្រោយ​ ខ្ញុំ​នឹង​សង់​មួយ​ទៀត​ដែល​មិន​ធ្វើ​ពី​ដៃ​មនុស្ស​​ទេ» ​៥៩​ទោះ​​ជា​ដូច្នេះ​ក្ដី ក៏​បន្ទាល់​របស់​ពួក​គេ​មិន​ស្រប​គ្នា​សោះ​ ៦០សម្ដេច​សង្ឃ​​ក៏​ក្រោក​ឈរ​ឡើង​នៅ​កណ្ដាល​​​ពួក​គេ​ សួរ​ព្រះ​យេស៊ូ​ថា​ «តើ​អ្នក​គ្មាន​ចម្លើយ​ចំពោះ​​អ្វី​ដែលអ្នក​ទាំង​នេះ បាន​ចោទប្រកាន់​​អ្នក​ទេ​ឬ?» ៦១​តែ​​ព្រះ​អង្គ​នៅ​ស្ងៀម ​មិន​ឆ្លើយ​អ្វី​ឡើយ​ សម្ដេច​សង្ឃ​ ក៏​សួរ​ព្រះ​អង្គ​ទៀត​ថា​៖ «តើ​អ្នក​ជា​ព្រះ​គិ្រស្ដ​ ដែល​ជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​​របស់​​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ដ៏​មាន​ពរ​មែន​ឬ​?» ​៦២ព្រះយេស៊ូ​ឆ្លើយ​ថា​៖​ «គឺ​ខ្ញុំ​​ហើយ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​កូន​មនុស្ស​​អង្គុយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​​ព្រះជាម្ចាស់​​ ដ៏​មាន​​អំណាច​ ហើយ​​មក​​ជាមួយ​ពពក​​លើ​មេឃ» ៦៣​សម្ដេច​សង្ឃ​​ក៏​ហែក​អាវ​របស់ខ្លួន​ ​រួច​និយាយ​​ថា​ «តើ​យើង​នៅ​ត្រូវ​ការ​សាក្សី​ធ្វើ​អ្វី​ទៀត​? ​៦៤អ្នករាល់​គ្នា​បាន​ស្ដាប់​ឮ​ពាក្យប្រមាថ​ដល់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ហើយ​ តើ​អ្នក​រាល់គ្នា​គិតយ៉ាង​ដូច​ម្ដេច​ដែរ​?»​ ពេល​នោះពួកគេ​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​កាត់​ទោស​ព្រះ​អង្គ​ថា​ សម​តែ​ស្លាប់ ​៦៥​អ្នក​ខ្លះ​​ចាប់​ផ្ដើម​ស្ដោះ​ទឹក​​មាត់​ដាក់​ព្រះ​អង្គ​ បិទ​មុខ​ព្រះ​អង្គ​ ហើយ​ដាល់​ព្រះ​អង្គ​ រួច​និយាយ​​ថា​៖ ​«ទាយ​ទៅ​មើល៍!»​ ពួក​កង​រក្សា​ព្រះ​វិហារ​ក៏យក​ព្រះ​អង្គ​មក​ទះ​កំផ្លៀង​ ៦៦​ពេល​នោះ​​លោក​​ពេត្រុស​ ​កំពុង​តែ​នៅ​ទីលាន​ខាង​ក្រោម​ ហើយ​​​មាន​ស្ដ្រី​ម្នាក់​ជា​បាវ​បម្រើ​របស់​សម្ដេច​សង្ឃ​​​មក​ដល់។

លោក​ពេត្រុស​មិនទទួល​ស្គាល់​ ព្រះ​យេស៊ូ​​

៦៧​កាល​ឃើញ​លោក​ពេត្រុស​ កំពុង​អាំង​ភ្លើង​ នាង​បាន​សម្លឹង​មើល​គាត់​ ហើយ​និយាយ​ថា​៖​ «អ្នក​ក៏​នៅ​ជាមួយ​យេស៊ូ​អ្នក​​​ក្រុង​​​ណា​សារ៉ែត​​ដែរ» ​៦៨​ប៉ុន្ដែ​គាត់​​បដិសេធ​​ថា​៖​ «ខ្ញុំ​មិនដឹង​ និងមិន​​យល់​អំពីអ្វី​ ដែល​អ្នក​កំពុង​និយាយ​នោះ​ទេ»​ រួ​ច​គាត់​ចេញ​ទៅ​ខាង​ក្រៅ នៅមុខសាលា​​ មាន់​​ក៏​រងាវ​ឡើង​ ​៦៩​ហើយ​សី្រ​​បម្រើ​ម្នាក់​ ដែល​បាន​ឃើញ​គាត់​ក៏​​ចាប់ផ្ដើម​ប្រាប់​អ្នក​ ដែលឈរនៅក្បែរ​នោះ​​ម្ដង​ទៀតថា​៖​ «អ្នក​​នេះ​ក៏​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​អ្នកទាំង​​​នោះ​ដែរ» ​៧០​ប៉ុន្ដែ​គាត់​បដិសេធ​​ម្ដង​ទៀ​ត​ រួច​មួយ​សន្ទុះក្រោយ​មក​អ្នក​ដែល​ឈរ​ក្បែរ​នោះ ក៏​និយាយ​ទៅ​លោក​​ពេត្រុស​ម្តង​ទៀត​ថា​៖​ «អ្នក​ជា​ម្នាក់​ ក្នុង​ចំណោមពួក​គេ​​បា្រកដ​ណាស់ ព្រោះ​អ្នក​ជា​​​អ្នក​ស្រុក​កាលីឡេ» ៧១​គាត់​​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រមាថ​ ព្រម​ទាំង​ស្បថ​​ថា​៖​ «ខ្ញុំ​មិន​ស្គាល់​មនុស្ស​ដែលពួក​អ្នក​កំពុង​និយាយ​នេះ​ទេ»​ ៧២​ភ្លាម​​នោះ មាន់​ក៏​រងាវឡើង​​ជា​លើក​ទី​ពីរ​​ លោក​​ពេត្រុស​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រះ​បន្ទូល ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​​​​បាន​បា្រប់​គាត់​ថា​៖​ «មុន​មាន់​រងាវ​ពីរ​ដង​ អ្នក​នឹង​បដិសេធថា​មិន​ស្គាល់​​ខ្ញុំ​បីដង»​ រួច​គាត់​ក្ដុកក្ដួល​ក្នុង​​ចិត្ដ​ ​ហើយ​ក៏​ទ្រហោ​យំ។

ម៉ាកុស ១៤